Bir kez daha ayrılık geldi çattı işte... Klasik konularımızın en zor kısmı bu oluyor, gerçekten, özellikle de Sting Ray’den ayrılmamız son derece zor oldu diyebilirim.
Çırağan’daki buluşmamızdan çok memnun kaldığını anlayabiliyorum. Bu güzel, güneşli, açık havada Amerikan otomobil endüstrisinin belki de en sıradışı örneklerinden biriyle olmanın, onu bu şekilde deneyimlemenin değeri paha biçilmezdi.Klasik arşivime bir unutulmaz otomobil daha katarken, aklımda bugün ‘The King’in (Street Rod 1) otomobilini kullandım sesleri yankılanıyor.
Belki bundan, belki Sting Ray’in bu kadar erişilmez olmasından, belki de bir sarayın bahçesinde olduğumuzdandır, ben de kendimi kral gibi hissediyorum.
Sadece bir günlüğüne de olsa böyle hissettirdiğin için teşekkürler Sting Ray. Bir dahaki görüşmemiz 11 yıl sonra ve dünyanın bir ucunda olmayacak, emin olabilirsin...