Renault Clio 1.5 dCi EDC Icon

Dışarıdan etkileyici duran Clio’nun kapısını açıp içeri geçtiğimde ilk intiba biraz soğuk oldu. Bütüncül ve ergonomik kabin tasarımlarını daha çok seven birisi olarak Clio’yla bağlantı kurmamın zor olduğunu söylemeliyim. Yine de Fransız hatch’te çok beğendiğim detaylar da oldu. Örneğin direksiyon simidi gerek hacmi, gerek malzemesi ile son derece iyi. Yol bilgisayarı ise bolca detay sunduğu için beğendiğim bir diğer nokta oldu. Ses ayarları için direksiyonu kullanmamak alışılmadık fakat sunulan üniteye alışmanız çok kolay.

Koltuklar sanırım benim iç mekânda en sevdiğim nokta. Malzeme ve tasarım ile göz dolduran ön koltuklar konfor ve destek bakımından da bekleneni fazlasıyla veriyor. Burada dikkat çekmek istediğim bir detay var. Koltuğun dikliğini ayarlamak için kullanılan dönel düğmenin solda değil sağda olması ergonomik açıdan büyük rahatlık. Ayar demişken, Clio’nun sürüş pozisyonu standartlarda fakat oturduğunuz noktanın oldukça geride kaldığını belirtmemde fayda var. Bu da özellikle sürüşte aracı hissetmek için önünüze büyük ölçüde “psikolojik” bir bariyer koyuyor. Ayrıca konsolun da arkasında kalan bu geniş bölgeden sürekli olarak bir trim sesi geldiğini de not düşelim.

Konsolda klima kanalları çerçeveleri opsiyonel olarak renkli alınabiliyor ve test aracımızda bu eleman, gövde rengine uygun şekilde kırmızı tondaydı. Bu tür dokunuşlar benim için her zaman haneye yazılacak bir artı puan olmuştur, Clio’da da durum böyleydi. Üst kısmı oldukça iyi hissettiren yumuşak plastikle donatılan konsolun merkezinde Touch paketi itibarıyla 7” boyutlu, düğmelerden mümkün mertebe arındırılmış, renkli grafiklere sahip bir ekran yer alıyor.

Test aracımızda navigasyonu da beraberinde getiren R-Link opsiyonu da mevcuttu. Bu ekranın bulunduğu platform bence kabinin bütünlüğünü bozuyor ancak sistemin detaylı olduğunu belirtmek lazım. Araçta oynayacak çok şeyin bulunması güzel bir şey fakat menü derinliğinin fazla oluşu ve tepkilerin biraz yavaş kalması da bu gülün dikeni olarak öne çıkıyor. Dijital klimanın düğme ve ayarları kaba olsa da kullanım oldukça kolay. Ah, unutmadan söyleyeyim; Driving Eco adlı sekme multimedya ekranında en çok kullandığım yerdi. Hızlanma ve öngörünüzü puanlayan sistem dCi motor ile minimum yakıt tüketimini yakalamanıza yardımcı oluyor.

2589 mm ile son derece uzun bir aks mesafesine sahip olan Clio’da hacmin çoğunluğu ön bölüme ayrılmış. Arkada da alan böylesi bir araç için fena değil; yani orta boylu iki yetişkin burada rahatlıkla seyahat edebilir – en azından kısa mesafede. Saklama alanlarına bakarsak Clio’nun gereklilikleri karşıladığını söylemek lazım. Kapı panelleri 1 litre şişelere zorlanmadan ev sahipliği yaparken vites kolu önündeki göze telefon, cüzdan koymak mümkün. Kol dayama altında makul hacim sunulurken torpido gözü üzerindeki aralık günlük hayatta işinizi kolaylaştırıyor. Hız sabitleme ve Eco modu düğmelerinin arkasındaki ufak aralık, el freni yanındaki iki bardaklık ön bölümdeki saklama alanlarını tamamlıyor. 300 litrelik bagajın önünde yer alan arka koltuk sırasında kapı panelleri haricinde depolama alanı sunulmamış.

Clio’nun kabini benim favorilerim arasında değil ancak iş gördüğü yadsınamaz. Tercihim sade ve daha kolay kullanımlı Polo, Ibiza veya Fiesta’dan yana olurdu ancak Clio’nun özellikle koltuğu, ferahlığı ve önde oturanlara sunduğu geniş saklama seçenekleri onu bu değerlendirmeden geçirmeye yetiyor da artıyor bile. Günlük kullanımda iş görecek, farklı malzeme ve renklerle ilginizi canlı tutabilen ve size yeterince bilgi verebilen kabini ile Clio, sınıfının iyileri arasında yerini alıyor – ama en iyisi olamıyor.